ارتباط این اثر نیز با نگارگری ایرانی، چه از لحاظ ترکیب بندی و چه اجرا، ارتباطی تنگاتنگ است. این اثر که بهرام گور در روز پنج‌شنبه در گنبد صندلی(خاکی) رنگ و افسانه گفتن دختر پادشاه اقلیم ششم(از هفت‌پیکر نظامی‌گنجوی) را به تصویر کشیده است، بر روی یک گره هندسی که خود از ترکیب دو گره دیگر بوجود آمده، پیاده شده است. ابتدا بعضی از خط های اصلی گره ای با عنوان “دوازده شُل” حذف شده و سپس گره دیگری در داخل شمسه های دوازده آن تنظیم شده است و سعی شده تا با ترسیم خطهایی دو گره با هم در ارتباط قرار گیرند.

در دو قطعه فرش زیر پای بهرام و شاهزاده، و گروه نوازندگان؛ به ترتیب سعی شده تا طرح های معروف قالی‌های ایرانی، یعنی طرح “خشتی”، و طرح “لچک-ترنج” در گره‌هندسی پیاده سازی شود. در نمایش گنبد، درهای منبت چوبی و کاشیکاری‌های بنای قصر، گره‌های هندسی، بیش از پیش به ماهیت تزیینی اصلی خود در معماری ایرانی گره خورده‌اند. خوشنویسی اشعار توسط استاد «علی همتیان» انجام شده است.