قمارمرگوزندگی
کار در معدن از مشاغل سخت و زیان آور است که در آن عوامل فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی و بیولوژیکی محیط کار، غیر استاندارد بوده و در اثر اشتغال، تنشی به مراتب بالاتر ازظرفیت های طبیعی (جسمی و روانی) در کارگر ایجاد می گردد که نتیجه آن بیماری شغلی و عوارض ناشی از آن است. افزایش گازهای اسیدی، مشکلات ریوی را برای کارگران به همراه دارد. کارگران معادن نباید بیشتر از 6 ساعت در روز و 36 ساعت در هفته فعالیت کنند که این در حالی است که اکثر کارگران این بخش در سراسر کشور در 2 تا 3 شیفت کاری به صورت مداوم طی 15 روزکار می کنند و اکثراً از بیمه و حقوق مناسب برخوردار نیستند. در فاجعه معدن آزادشهر بیش از 30 معدنچی سال گذشته کشته شدند. خصوصی سازی معادن در کشور طی چند دهه گذشته آسیب های جدی را به این بخش علی الخصوص کارگران معادن وارد کرده است. واگذاری معادن به اشخاص یا شرکت های ذی نفوذی که تخصص و فعالیتی غیر از معدنکاری داشتند، واگذاری به اشخاص و شرکت هایی که خود مکتشف معدن بودند و یا از دیگران معدن را خریده بودند و به دلیل عدم سرمایه گذاری دولت در اکتشاف، به دلیل وجود ریسک های بزرگ در مدل زمین شناسی دچار مشکلات زیادی از جمله تعطیلی معدن شده اند. واگذاری معادن به شرکت‌های نیمه دولتی و ذی نفوذ در دولت مثل صندوق ها، بیمه‌ها و … است،که اغلب به خاطر رد دیون دولت صورت می گیرد و در نهایت به تعطیلی معادن و بی کاری کارگران انجامیده است. از پیامدهای احتمالی زیست محیطی معدنکاری میتوان به آزاد شدن مواد سمی، افرایش غبار و … اشاره کرد.
نگین محمدی فرد