فریده ملک الکلامی” هنرمند خودآموخته” متولد ۱۳۰۸

بانویی که همواره هنر را در سرلوحه زندگی خود قرار داده است .

پدربزرگ وی معلم خصوصی احمد شاه بوده و لقب ملک الکلامی را به خاطر اشعارش از ناصرالدین شاه می گیرد.

فریده به علت سفرها و ماموریت‌های پی‌درپی پدر تا کلاس ششم را در خانه توسط مادرش که معلم بوده آموزش می بیند. پس از آن خانواده به تهران نقل مکان می‌کنند و او در مدرسه انوشیروان دادگر به ادامه تحصیل می پردازد.

در ۱۶ سالگی دیپلم می‌گیرد، همان زمان پدر را از دست می دهد، سپس در رشته مامایی در دانشگاه تهران پذیرفته می شود.

۲۰ سالگی فارغ التحصیل شده و برای ماموریت به مسجدسلیمان می‌رود آنجا با دکتر پاکدل آشنا شده ازدواج می کند و حاصل این ازدواج دو فرزند است “پیروز و شیوا که هر دو در آمریکا کار و زندگی می کنند”.

او علاوه بر تسلط کامل به زبان انگلیسی که آن را از کودکی آموخته با زبان اسپانیایی آشنایی کامل دارد و سه کتاب ترجمه کرده است.

شعر می‌گوید و یک کتاب شعر به چاپ رسانده و تعدادی از آثار نقاشی روی سنگ او اکنون در موزه غیر کتاب کتابخانه ملی تهران نگهداری می‌شود.

اولین دیدار من با ایشان زمانی بود که از پارچه لباس های قدیمی کوسن هایی بسیار زیبا و دلنشین درست کرده بود .

در این رابطه می‌گوید: من از وقتی یاد دارم اشیای مختلف اطرافم را جمع می‌کردم و کاربرد جدیدی به آنها می‌دادم مثل دکمه، صدف، پارچه ،پرده، رومیزی ،لباس و…

با همین پارچه‌ها تابلویی دارد که آن را به ثبت معنوی رسانده است.

نمایشگاهی که از او مشاهده خواهید کرد، سنگ هایی است که سالها جمع‌آوری کرده و روی آنها نقاشی کشیده و آنها را به اشکال مختلف در قاب چسبانده و یا با چسباندن آنها به یکدیگر از آنها مجسمه ساخته است .

او اکنون در سن ۹۴ سالگی با ضعف بینایی و بیماری دیگر توان انجام کار را ندارد اما یادگارهای بسیار ارزشمند و زندگی سرشار از تلاش و پشتکار و هنرمندانه او چراغ راهی برای ماست .

برایش آرزوی سلامتی و طول عمر دارم.

پروانه سیلانی۱۴۰۱/۱/۱۴