امید را با نقاشی نشان می دهم
گفتگو با حسین تحویلیان به بهانه نمایشگاه فرشته ها در گالری دیدار
گروه فرهنگ و هنر روزنامه اصفهان امروز – عاطفه علیان
فرشــته ها هستند. فرشــته ها هستند تا بمیرند. درست همان وقت که جنازه کودک کوبانی بر ساحل مدیترانه جنین وار پیدا میشود. اصال بهانه فرشته ها مرگشان میشود وقتی کودکان در جنگ قربانی میشوند. قربانی شدن در سرشت جنگ اســت؛ اما قاعده جهان بر این است که هر موجودی برای زندگی و زنده ماندن به دنیا آید و فرشــتهاش بیدار باشــد. این قاعده با خشونت سر سازگاری ندارد و در نیم روز بهاری محصور در افق، فرشته ها به پرواز درمی آیند؛ زیرا امید زنده است و تمنا برای بازگشت روزگار بهاری است که فرشته ها بیدار می شوند و در هر پستی وبلندی و هر کوی و برزن به پرواز درمی آیند. حسین تحویلیان، در مجموعه خلاقانه ای که در نمایشگاه فرشته ها در گالری دیدار به نمایش درآورده است میخواهد این جدال نیک بختی بانفوذ ایزد زشتی را دگرگون کند. فرشته ها را بیدار کند و به پروازشــان دربیاورد. بعید است کسی در چرخ اول در نمایشگاه او، برای لحظاتی شوکه نشود و تردیدی نیست که این شوک آگاهانه برای غافلگیر کردن بیننده خلق شده باشد. انگار نقاش همه ابزار روزمره از ســفره قلمکار، ظروف فلزی و سفالی را دریچه ای روی مخاطب ساخته تا امید برای رسیدن به پرواز فرشته ها را نشان دهد. این نمایشگاه چکیده فعالیتهای چهار سال گذشته تحویلیان است و اوج پختگی اندیشه هایش با رئالیستی متزلزل ساختاری انتزاعی را می سازد و واقعیتی نو را حتی در آب مرکب های لطیف بر پارچه قلمکار به رؤیای رمانتیک هنرمند سمت وسو می بخشد.
آثار حسین تحویلیان تا ۱۵ آذر در گالری دیدار در خیابان شهید قندی، کوچه شماره ۳ به معرض نمایش درآمده است.به بهانه نمایشگاه فرشته ها با او گفتگو کرده ایم.
– شــما بیش از چهار ســال، روی این نمایشگاه کارکرده اید. نمایشگاه فرشته ها چه مراحلی را تا امروز طی کرده و ویژگی خاص این نمایشگاه چیست؟
– جرقه نمایشــگاه در سال ۱۳۹۴ زده شــد. در بین خبرهای جنگ، بیرون کشیدن جسد کودک از آب های دریای مدیترانه در شبکه های مختلف تلویزیون منتشر شد. دیدن این صحنه تصویر فرشته ای بی جان را در ذهن من تداعی کرد و بخش اول نقاشی ها که خواب فرشتگان بود شکل گرفت. چون به نظرم آمد فرشته ها در خوابند که زمین این چنین به جنگ آلوده شده است. در سال ۱۳۹۵ ، جنگ همچنان ادامه داشت و گویا جهان برای فرشته ها هم ناامن شــده بود و مرگ در تن فرشته ها ریشه می کرد و بخش دوم آثار نقاشی ها با سیالیت فرشته ها شکل می گرفت و در سال ۱۳۹۶ جنگ همچنان ادامه داشت ولی فرشته های من از جنگ دور می شوند و امید را با آثارم با متریالی از نقاشی، سفال، فلز و پارچه نشان دادم.
– چنــد اثر و در چه اندازهای در این مجموعه وجود دارند؟ انتخــاب ابزارهای دیگر و نوع چیدمان دلیل خاصی داشته است؟
– ۲۶ نقاشی در اندازه های مختلف و ۱۱ قطعه پارچه و ۲ چیدمان ســفالی و ۱۱ قطعه فلزی آگاهانه چیدمان یافته اســت. درواقع قطعه های سفالی بر روی زمین همچون سفینه هایی هستند که فرشته ها را به زمین آورده اند و در دسترس ما قراردادند.
– تکنیک و سبک انتخاب شده تا چه حد در بیان و انتقال مفهوم موردنظرتان مؤثر واقع شده است و آیا قبال هم مورد استفاده واقع شده است؟
– جالب است این پرسش را همواره در کلاس های روش پژوهش از شاگردانم می خواستم تا از هنرمندان بپرسند و حالا شما از خودم می پرسید. سؤال خوبی است. یکی از ویژگی های این نمایشگاه همین اســت. من بارنگ و روغن شروع کردم و آکرولیک و تمام متریال ها اعم از پارچه و سفال و فلز را به کار گرفتم که در کمباین مشخصی فرشته ها را به درستی نشان دهند. پارچه ظرفیت خوبی در انتقال مفهوم داشت؛ زیرا از هر سو میتوانستم روی آن کار کنم و انعطاف داشت و جواب خوبی در رابطه با موضوع فرشته ها به من داد که فرشته ها می توانند زیستی غیرمادی داشته باشند. در سنت ما هم پارچه قلمکار وجود داشته و شاید یادآور کودکی ام است که مادرم داستان یوسف و زلیخا را از سفره پارچه ای پهن شده تعریف می کرد و آن پارچه به دیوار آویخته می شد و من بازتعریف می کردم.
– شما به طور مستقیم وجدان آدمها را خطاب قراردادید و از ابزار روزمره در زندگی بهره گرفتید و فرشــته ها محور اصلی روایت آثار شــما می شوند. این ابزار در بازاندیشی سرشت خویش چه کمکی می کنند؟
– کمک به امیدواری و امید داشتن است. ما در هر زمان و مکانی باید ادامه مسیر دهیم. در این سن و سال به این نتیجه رسیدم که شاید به نتیجه دلخواه نرسیده باشیم ولی امید جهت دهنده زیست آینده ماست.
– در تابلوهــا چندان تکثر رنگ وجود ندارد و ســبک از رئالیسم متزلزل به انتزاعی گرایش دارد. نهایت تأثیرگذاری این سبک باهدف نمایشگاه چه میزان همخوانی دارد؟
– رنگ متناســب با فضا و تم استفاده شده است. وقتی میتوان از دورنگ برای انتقال مفهوم اســتفاده کرد کافی است. موضوع فرشته هاست و رفتن به فضا بیش از این کار را رئال می کرد و به نظرم به مجموعه ضرر میزد و تا آنجا که شد فرشته ها را جسمیت نبخشیدم و به صورت خطی مانده اند و آن لطافت و نرمی فرشته ها برایم مهم بوده است.
– آنچه شما در این مجموعه قصد بیانش را دارید چندان پیچیده نیست و آشکارا و مصرانه احساسی است. هدف از این شوک احساسی به بیننده چیست؟
– فکر میکنم خلوص کاری برای هنرمند مهم است. وقتی وارد عرصه هنر می شوید نیاز به بازنگری است. مخاطب گالری ها افراد خاصی هســتند و خوشبختانه مردم عادی هم پایشان به گالری بازشده است. آنچه مهم است دیالوگ و ارتباطی است که بیننده با اثر برقرار می کند و این کنش زیباشناختی و حتی ابزاری با اثر و هنرمند تعامل برقرار میکند و امیدوارم این نمایشگاه با این هدف نزدیک شود.