روز پنج شنبه 21 تیرماه 1397 گفت و شنودی پیرامون آثار نقاشی استاد سید محمود حسینی در محل نمایشگاه (گالری دیدار) برگزار شد
در این نشست ابتدا آقای حسینی متنی را قراعت نمودند و سپس اساتید حاضر نظرات خود را ابراز نمودند
سید محمود حسینی درباره آثار خود اینگونه میگوید:
نقاشی ایرانی همواره در بستر تاریخ با نقوش تزئینی همراه بوده و این نقوش به عنوان یکی از اجزائ ذاتی نقاشی ایرانی محسوب می گردد. این نقوش گلستانی خیالی و بهشتی زمینی برای بیننده بوجود می آوردکه، فلسفه و حکمت ایرانی نیز، انسان را به آن رهنمون می نماید.
زیباشناسی ایرانی بر چشم نوازی و انسجام کلی اثر تأکید داردو نقوش در این چشم نوازی سهم بسزایی دارند.
در نمایشگاه حاضر که با رویکرد پست مدرن و تقابل سنت و زندگی مدرن با متریال میکس مدیا کار شده است: فیگورهای انسانی از محیط زندگی امروزی و معاصر انتخاب شده اند و در تقابل با نقوش اسلیمی و ختایی، بکار گرفته شده اند و پارادوکس های موجود در زندگی روزمره را نشان می دهند.
فضاهای رنگی فی البداهه که در ابتدا، برای زمینه کار استفاده شده است، در فیگورها محدود شده و گاه زمینه و چهارچوبی برای نقاشی ها خلق نموده که بافت و تکسچری فعال دارد.از سویی دیگر نقوش تزئینی کل فضای تصویر را پر می کنند و در تقابل معنایی و زیبایی شناسانه با فیگورهای انسانی در تابلو قرار می گیرند.
در این مجموعه سعی در نشان دادن تقابل بین گذشته و حال ( سنت و زندگی معاصر) شده است.
حسینی / تیر ماه 1397
متن زیر از استاد جواد طاهری است که در این خصوص نوشته شده:
به بهانه نمایشگاه سید محمود حسینی در گالری دیدار/ تیرماه 97
فرش ها، گبه ها، گلیم ها و نمکدانها همواره، داستانها و روایت هایی را در خود پنهان داشته اند…
سواری بر اسب ، روان در پی معشوق یا شاید، به قصد شکار.
خنیاگری در خلوت آسوده خویش ، زخمه بر ساز می زند.
سوارانی در جدال با یکدیگر.
آهوانی جست، زنان در تکاپوی دشت.
اسب ها و سرو ها یی که، در هم تنیده اند. ….
اینها از جمله داستانک هایی است که اکنون به همت نقاش، از لابه لای نقوش، جلوه و مجال حضور یافته اند.روایت هایی از دیر باز…
و اما طرح یک سوال :
چگونه میشود فرش دیروز خیال انگیز باشد و نقش امروز خالی از معنا؟
نقاش،در جستجوی پاسخ، دست به کار شده تا، از دل نقش ها، روایت امروز را بر ملا سازد.
زنانی پیچیده در چادر.مردانی با کراوات و فاقد اسب.
بانویی آلامد و کودکانی سرخوش، تصاویری هستند که، زمینه شطرنج ، دنیای معاصر نقاش را رقم می زنند.
اکنون در مقام مقایسه، تفاوتهایی ما بین نقش دیروز و تصاویر امروز خود نمایی میکند.
داستانهای گذشته، همنشینی منسجم و اندام وار نقش و داستان را عرضه می کند؛ ولی نقش و روایت امروز، به شکلی آشکار از هم منفک و بیگانه اند.
عموما” ، نقش، ماهیتی سرد و مستقل از موضوع دارد. پرسوناژها بر نقش الصاق شده اند.
اگر به نقاشی هایی که موضوعات روز را پوشش می دهند دقت کنید:
به هر میزان، فاصله و عدم آمیختگی مابین موضوع و نقوش پس زمینه احساس میکنید، همان میزان می توانید، به حجم درد، رنج، روزمرگی و نا امیدی انسان های پرده های نقاشی حسینی پی ببرید.
جواد طاهری/ تابستان 97