یادداشتی بر نمایشگاه فرشته ها – حسین تحویلیان
به قلم محمود حشمتی نژاد

آگاهی همیشه معطوف به چیزی است که درجهان وجود دارد.
تا هنرمندی با ماهیت اشیاء ومحیط پیرامون ارتباط برقرار می کند.
این توانایی را خواهدداشت تا خویشتن خویش را بیان کند.
بدیهی است که پیام چنین اثری از بطن و درون آن حاصل می شود. « نقل به مضمون » نمایشگاهی از آثار (حسین تحویلیان ) آذر ماه 97 درگالری دیدار برپا می باشد.
دراین مجموعه مخاطب با آثار چیده شده از ظروفی با آلیاژ برنجی، کوزه و فنجان های سفالین، پرده قلمکار ونقاشی های روی بوم روبرو است.
می توان پرسید مقصود هنرمند از آفرینش سه مدیوم متفاوت از نظر تکنیک ونوع مصالح چه بوده است واین گونه آثار در حال حاظر بیانگر چه معنایی است .
البته جدا از تفاوت های جنس ابزار در انتخاب نوع مصالح درایجاد خلق اثر، مخاطب آثاری را مشاهده می کند از فرم ها و اشکالی از پرنده و فرشته با اجرای همگون و رنگ های لطیف و دلنشین به خصوص یکدستی در ساختار نقاشی های روی بوم .
درپرده های قلمکار نقاشی ها با دست کشیده شده و حاشیه ها با مهره و قالب چوبی خاص چاپ قلمکار اجرا شده است.
این پرده ها پر شده از پرنده و فرشتگان که از ذهن وخیال نقاش سرتاسر سطوح گسترده است.
روند تاریخی پردایش به ترسیم فرشته در نقاشی و تصویرسازی و نگارگری ایرانی نشانه نگاه هنرمند به سوی ملکوت وآسمان بوده وتلاش او برای ثبت زیبا یی های الهی ومعنوی است . با توجه به اینکه نقاش به ذات متعالی و ملکوت می پرداخته است.
چنین رویکرد متشابهی درهنر بیزانس دیده می شود که نقاشان با پرداختن به تصویر مسیح وتوجه به داستانهای مسیحیت نقش آفرینی می کردند . درآن نقاشی ها تصویر فرشتگان دیده می شود که این گونه ترسیم شده است.
درهنر رنسانس هنرمند خود را در محور جهان آفرینش فرض کرده و به نقش فرشتگان جایگاه زمینی می دهد. و شکل فرشته به تصویر سه بعدی انسان نزدیک می شود . همان گونه که در نقاشی دوره قاجار تصویر فرشتگان با بدن عضلانی و حجیم با رنگ گذاری سایه روشن و ساختاری با مبانی هنر کلاسیک واستفاده از بدن کودکان خردسال که ظاهری فربه وعریان دارند نقش زمینی می یابد درنقاشی های روی بوم آثار تحویلیان با فرشتگان زمینی روبرو هستیم که از جنک دور شده و به آسمان پرواز می کنند. «گاه دربرکه هایی که درانتهای رنگین کمان ازباران بهاری پر می شود.» «جنگ ادامه دارد اما تمنای من بر بازگشت به روزگار بهاری است.»
تصویر کودکانی درعمق دریا گاهی درسطح با چشمان باز که به مخاطب می نگرد ویا چشمان بسته گویی مرده یا به خواب عمیق فرورفته است.
کودکان شکل زمینی دارند با بال های باز ویا بسته در دوطرف شانه های شان ،نمادی ازفرشتگان مقدس و نامریی را نشان می دهند .
این کوکان با شهادت معصومانه خود درشکل نماد وسمبل هایی قرار می گیرند تا به هیبت اسطوره در زمره فرشتگان آسمانی در آیند و تصور شوند .
چگونگی به تصویر کشیدن فرم ها ونقوش در نقاشی و پرداختن به فرشتگان درواقع ناشی از باورها و اعتقاد وجهان بینی هنرمند است.
نقاش برای اعتراض به خشونت و جنگ افروزی که به مهاجرت های نا خواسته می انجامد وجان انسان و کودکان معصوم را می گیرد . این گونه جهانش را به تصویر می کشد.

آذر 97